Перевод: с турецкого на русский

с русского на турецкий

baskı kolu

  • 1 kol

    1) рука́

    kolları arasına almak — обня́ть, заключи́ть в объя́тия

    kol burmak или kol bükmek — а) скрути́ть ру́ки кому; б) побежда́ть, укроща́ть кого

    kol değirmeni — ручна́я ме́льница

    - ın koluna girmek — взять по́д ру́ку кого

    kol işareti — нарука́вная повя́зка

    kol kola — а) рука́ о́б ру́ку; б) по́д ру́ку

    kol kola girmek — взя́ться по́д ру́ки

    kol saati — ручны́е часы́

    2) рука́в (платья)

    kol kapağı — манже́та, обшла́г

    3) рука́в, прито́к (реки)

    deniz kolu — морско́й проли́в

    4) ру́чка, рукоя́тка

    baskı kolu — тормозно́й рыча́г

    telefon kolu — телефо́нная тру́бка

    5) ветвь в разн. знач.; о́трасль

    kol atmak или kol salmak или kol uzatmak — разветвля́ться; распространя́ться, ши́риться

    ağaç kolu — ветвь де́рева

    ana kolu — родны́е со стороны́ ма́тери

    demiryol kolu — железнодоро́жная ве́тка

    endüstri kolu — о́трасль промы́шленности

    ulaşan kollar — сходя́щиеся (скре́щивающиеся) пути́

    6) отделе́ние, отде́л, се́кция
    7) засо́в, задви́жка

    kol demiri — желе́зная задви́жка, желе́зный засо́в

    8) коло́нна, отря́д; гру́ппа; кома́нда
    9) крыло́; фланг

    sağ kol — пра́вый фланг, пра́вое крыло́

    sol kol — ле́вый фланг, ле́вое крыло́

    Büyük Türk-Rus Sözlük > kol

См. также в других словарях:

  • el — 1. is., anat. 1) Kolun bilekten parmak uçlarına kadar olan, tutmaya ve iş yapmaya yarayan bölümü El var, titrer durur, el var yumuk yumuk / El var pençe olmuş, el var yumruk. Z. O. Saba 2) Sahiplik, mülkiyet Elden çıkarmak. Elimdeki bütün parayı… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • sargı — is. 1) Esnek bir maddeden yapılmış uzun, dar ve ince şerit 2) Bir elektrik makinesinde veya aracında aynı devreyi oluşturan iletkenlerin tümü 3) tıp Vücudun bir bölümünü yerinde veya baskı altında tutmak amacıyla uygun biçimde sarılmış şerit… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • taş — is. 1) Kimyasal veya fiziksel durumu değişiklikler gösteren, rengini içindeki maden, tuz ve oksitlerden alan sert ve katı madde Kireç taşı. Oltu taşı. 2) sf. Bu maddeden yapılmış, bu maddeden oluşmuş 3) Bazı yerlerde ve işlerde kullanılmak için… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»